ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กัปปิย- , กัปปิยะ '

    กัปปิย- , กัปปิยะ  หมายถึง [กับปิยะ] ว. สมควร. (ป.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กัปปิยการก

    [-การก] น. ผู้ปฏิบัติภิกษุในเรื่องปัจจัย ๔ คือ จีวร อาหารที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค.

  • กัปปิยภัณฑ์

    น. สิ่งของที่ควรแก่ภิกษุ ได้แก่ ปัจจัย ๔ คือ จีวร อาหารที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค และสิ่งอื่น ๆ เช่น ร่ม รองเท้า.

  • กัปปิยโวหาร

    น. โวหารที่ควรแก่ภิกษุ เช่น เรียกเงินตรา ว่า กัปปิยภัณฑ์,ถ้อยคําสํานวนที่เหมาะแก่กาลเทศะ.

  • กัปปีย์

    [กับปี] (ปาก) น. กับข้าว (ใช้เฉพาะภิกษุสามเณร), มักใช้เข้าคู่กับ จังหัน ว่า กัปปีย์จังหัน.

  • กัมบน

    [กําบน] (แบบ) ก. หวั่นไหว, กําบน ก็ว่า. (ป. กมฺปน).(ม. คําหลวง กุมาร, หิมพานต์).

  • กัมป- , กัมปน-

    [กําปะ-, กําปะนะ-] น. การหวั่นไหว, แผ่นดินไหว. (ป., ส.).

  • กัมปนาการ

    น. อาการคือการหวั่นไหว. (ป.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒